Οι ακούσιες αλληλεπιδράσεις μεταξύ διαφορετικών φαρμάκων που λαμβάνονται ταυτόχρονα μπορεί να είναι επικίνδυνες, σύμφωνα με μια αναφορά της βρετανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης «Age».

Στη Βρετανία περίπου 2 εκατομμύρια ηλικιωμένοι παίρνουν επτά διαφορετικά φάρμακα θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους.

Στην αναφορά της Αge υπογραμμίζεται ότι ένα στα πέντε φάρμακα που παίρνει ένας ηλικιωμένος είναι ακατάλληλο και εξηγεί ότι συχνά οι γιατροί συνταγογραφούν ένα νέο φάρμακο για κάθε καινούργιο ιατρικό πρόβλημα που προκύπτει χωρίς να διακόπτουν τα παλιά φάρμακα.

Παράλληλα τα φάρμακα αυξάνουν τον κίνδυνο πτώσεων των ηλικιωμένων. Περίπου 1.000 άτομα σε μεγάλη ηλικία εισάγονται στο νοσοκομείο καθημερινά επειδή έχουν πέσει. Η πιθανότητα πτώσης αυξάνεται κατά 14% για κάθε νέο φάρμακο που παίρνουν.

Επίσης, το ζήτημα των παρενεργειών (ναυτία, ζαλάδα, κακή διάθεση, ντελίριο, απώλεια όρεξης, αδυνάτισμα, αποδυνάμωση των μυών) είναι σημαντικό, καθώς 6% των ηλικιωμένων εισάγονται λόγω αυτών στο νοσοκομείο και η μια στις 50 οργανικές αντιδράσεις στα φάρμακα είναι θανατηφόρα.

Η αναφορά της Age τονίζει, φυσικά, τη σημασία των φαρμάκων και υπογραμμίζει ότι είμαστε τυχεροί που ζούμε σε μια εποχή που υπάρχουν αποτελεσματικά φάρμακα για τη θεραπεία πολλών ιατρικών καταστάσεων. Παρόλα αυτά ο συνδυασμός τους μπορεί να έχει παρενέργειες που κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.

Ο δρ. Χένρι Γούντφορντ, επικεφαλής φαρμάκων και συνταγογράφησης στην «British Geriatrics Society», εξηγεί ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο που βλέπουμε καθημερινά, κάθε φάρμακο συνταγογραφείται με βάση τις οδηγίες για την συγκεκριμένη ιατρική κατάσταση χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα υπόλοιπα φάρμακα που λαμβάνονται ταυτόχρονα.

Η αναφορά προτείνει ότι ένας καλός παθολόγος πρέπει να έχει καλή εικόνα όλων των φαρμάκων του ασθενούς του και να συναντιέται τακτικά μαζί του για πιθανές αναθεωρήσεις.

Τέλος, αναφορά τονίζει ότι μπορεί να είναι ωφέλιμες και οι μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις, όπως για παράδειγμα η σωματική άσκηση που έχει αποτελέσματα στην κατάθλιψη, την υπόταση, και μειώνει τα επίπεδα ινσουλίνης στους πάσχοντες από διαβήτη τύπου 1.

Μάλιστα, ορισμένες εναλλακτικές μη φαρμακευτικές προσεγγίσεις, όπως η θεραπεία αισθητηριακής ολοκλήρωσης, το μασάζ, η σωματική άσκηση, η μουσική, είναι πιο ασφαλείς και πιο αποτελεσματικές από τα φάρμακα στην διαχείριση της δύσκολης συμπεριφοράς ασθενών με άνοια.




ΑΠΕ

Από την Παρασκευή 31 Αυγούστου θα ξεκινήσουν οι τριήμερες εκδηλώσεις Μνήμης για τα 149 θύματα-μάρτυρες του Ολοκαυτώματος του Χορτιάτη, που διοργανώνει ο Δήμος Πυλαίας-Χορτιάτη, θέλοντας να τιμήσει τη συμπλήρωση 75 χρόνων από τα τραγικά γεγονότα της 2ης Σεπτεμβρίου του 1944.

Στο πλαίσιο αυτό θα πραγματοποιηθούν η καθιερωμένη ποδηλατοδρομία και λαμπαδηδρομία της Ειρήνης, εκδηλώσεις πολιτισμού, με έκθεση εικαστικών, θεατρική παράσταση και μεγάλη συναυλία του «Άξιον Εστί», ενώ η κορύφωση περιλαμβάνει το Αρχιερατικό Μνημόσυνο στον τόπο της θυσίας, που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου.

Όπως ανακοίνωσε ο Δήμος: «Η έναρξη των εκδηλώσεων θα γίνει το Σάββατο 31 Αυγούστου, στις 6.30 το απόγευμα, με τα εγκαίνια της Έκθεσης Εικαστικών και Φωτογραφίας, με τον τίτλο «Αντίδοτο Λήθης», στην Κοινοτική Αίθουσα «Ιωάννης Μανωλεδάκης» και θα διαρκέσει έως τις 22 Σεπτεμβρίου. Στη συνέχεια το πρόγραμμα περιλαμβάνει τη διοργάνωση της «16ης Ποδηλατοδρομίας Ειρήνης», με σημείο εκκίνησης τη διασταύρωση Χορτιάτη-Αγίου Βασιλείου και τερματισμό την είσοδο του μαρτυρικού Χορτιάτη.

Την ίδια μέρα, στις 9.00 το βράδυ, στον αύλειο χώρο του Πέτρινου Γυμνασίου Χορτιάτη η Εφηβική Ομάδα «G» θα ανεβάσει τη θεατρική παράσταση «Η Εκάβη στον χρόνο».
Ο εκδηλώσεις θα συνεχισθούν την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου, στις 7.00 το απόγευμα, με την Επιμνημόσυνη Δέηση στον τόπο του μαρτυρίου «Φούρνο Γκουραμάνη», από όπου περίπου μία ώρα αργότερα θα ξεκινήσει η «5η Λαμπαδηφορία Ειρήνης».

Με την ολοκλήρωση της λαμπαδηφορίας στον αύλειο χώρο του Πέτρινου Γυμνασίου Χορτιάτη θα ακολουθήσει μια μεγάλη συναυλία με το «Άξιον Εστί» του Μίκη Θεοδωράκη και του Οδυσσέα Ελύτη. Θα ψάλει και θα τραγουδήσει ο Μανώλης Χατζημανώλης, τα κείμενα θα αναγνώσει η Αφροδίτη Ιωαννίδου, ενώ στην συναυλία θα συμμετάσχουν οι δημοτικές χορωδίες «Πανόραμα» και «Θάμυρις» του δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη, η «Νέα Ευρωπαϊκή Χορωδία» του δήμου Καλαμαριάς και οι «Θερμαΐδες» του δήμου Θέρμης. Τη μουσική διεύθυνση της συναυλίας έχει ο Βίκτωρας Γλυκίδης.

Οι τριήμερες εκδηλώσεις θα κορυφωθούν τη Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου, στις 7.30 πρωί με την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και το Επιμνημόσυνο Αρχιερατικό Τρισάγιο στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Χορτιάτη, στην οποία θα χοροστατήσει ο Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας. Στη συνέχεια στο Μνημείο Θυμάτων του Ολοκαυτώματος θα πραγματοποιηθεί το Επιμνημόσυνο Αρχιερατικό Τρισάγιο, ενώ θα επακολουθήσουν ομιλίες, προσκλητήριο νεκρών, κατάθεση στεφάνων και τήρηση ενός λεπτού σιγής στη μνήμη των 149 τραγικών θυμάτων του Ολοκαυτώματος.
Κεντρικός ομιλητής θα είναι ο αναπληρωτής καθηγητής αρχαιολογίας στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος Μανόλης Μανωλεδάκης.

Το πρόγραμμα της ημέρας θα ολοκληρωθεί με την παρουσίαση στο χώρο μαρτυρίου της οικίας Νταμπούδη του «Θεατρικού Αναλογίου» του ΚΘΒΕ, σε σκηνοθετική επιμέλεια της Άννης Τσολακίδου και με τη συμμετοχή των ηθοποιών Γιάννη Αναστασάκη, Μαρία Τσίμα, Κώστα Σαντά, Δημήτρη Καρτόκη και Αννυ Τσολακίδου».

Σε μήνυμά του για τις φετινές εκδηλώσεις ο δήμαρχος Πυλαίας-Χορτιάτη Ιγνάτιος Καϊτεζίδης τονίζει: «Με πλήρη συναίσθηση και σεβασμό στην ιστορία και στην εθνική μας συνείδηση δίνουμε και φέτος το παρών εδώ στον μαρτυρικό Χορτιάτη, τιμώντας τους ήρωες νεκρούς μας. 75 χρόνια μετά, η τραγωδία του Ολοκαυτώματος δε θα σβήσει ποτέ από τη μνήμη και την καρδιά μας. Αντίθετα χρέος μας είναι να διατηρήσουμε την ιστορική μας Μνήμη και να διδάξουμε τα γεγονότα στα παιδιά μας. Με επίκαιρο πάντα το αίτημα να συμπεριληφθεί η ιστορία του τόπου μας στα σχολικά εγχειρίδια της πατρίδας μας».

Να σημειωθεί ότι η ιστορική μνήμη για το Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη ενισχύεται φέτος με αποφάσεις ένταξης έργων από την Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας στο «ΤΟΠΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ CLLD/ LEADER», στο πλαίσιο του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) 2014-2020 με Ομάδα Τοπικής Δράσης την Αναπτυξιακή Νομού Θεσσαλονίκης Α.Ε.

Οι δράσεις αποσκοπούν στην ενίσχυση του προγράμματος εκδηλώσεων, καθώς και τη δημιουργία ενός εντύπου, στο οποίο θα αποτυπώνεται η ιστορία του τόπου μας, δίνοντας έμφαση στις περιόδους και στα γεγονότα που άφησαν το στίγμα τους σε τοπικό επίπεδο και αποτελούν ορόσημα του παρελθόντος για τη διαμόρφωση του μέλλοντος και υλοποιούνται ύστερα από σχετικές προτάσεις του δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη








Πηγή   / ΕΡΤ / Νάσος Μπράτσος /

Για ακόμη μία σχολική χρονιά χιλιάδες εκπαιδευτικοί θα μείνουν εκτός αιθουσών διδασκαλίας, αφού, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, οι προσλήψεις αναπληρωτών για τη χρονιά που θα ξεκινήσει σε λίγες μέρες θα διενεργηθούν βάσει των περσινών πινάκων.

Φυσικά, η είδηση προκάλεσε την άμεση αντίδραση των αδιόριστων εκπαιδευτικών, με το πρώτο κάλεσμα για κινητοποίηση να έχει κάνει ήδη την εμφάνισή του.

«Οι προσλήψεις αναπληρωτών θα διενεργηθούν βάσει των τελευταίων –εγκεκριμένων από το ΑΣΕΠ– πινάκων κατάταξης, ήτοι των πινάκων διδακτικού έτους 2018-2019, σύμφωνα με τη σχετική πρόβλεψη του ν. 4589/2019» αναφέρει η σχετική ανακοίνωση του υπουργείου, σύμφωνα με την οποία, μάλιστα, η μόνη δυνατότητα που δίνεται στους αναπληρωτές είναι η υποβολή περιοχών προτίμησης στο ΟΠΣΥΔ μέχρι την ερχόμενη Τετάρτη 28 Αυγούστου.

Η χρήση των παλιών πινάκων, όπως εξηγεί και ο Νεκτάριος Κορδής, αιρετό τακτικό μέλος του Κεντρικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΚΥΣΔΕ), στην ιστοσελίδα του alfavita, έχει ορισμένες συνέπειες. Αρχικά, το ζήτημα της προϋπηρεσίας.

Οι πίνακες του 2018-2019 περιλαμβάνουν την προϋπηρεσία που είχε αποκτηθεί μέχρι τις 30.4.2018. Ομως ο νόμος Γαβρόγλου, ο οποίος άλλαξε τον τρόπο μοριοδότησης, ψηφίσθηκε στις 28.1.2019. Εξ ου και η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) ζητά να ανοίξει το σύστημα διαχείρισης προσωπικού (ΟΠΣΥΔ) ώστε να προσμετρηθεί η προϋπηρεσία της τελευταίας χρονιάς στους παλιούς πίνακες.

Επιπλέον, η χρήση των πινάκων του 2018-2019 αποκλείει έναν μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών που δεν υπέβαλαν αίτηση την περασμένη σχολική χρονιά λόγω παραλείψεων και λαθών στο σύστημα υποβολής αιτήσεων, αλλά και χιλιάδες νέους εκπαιδευτικούς ή εκπαιδευτικούς που απέκτησαν πρόσφατα μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών και άρα έχουν τη δυνατότητα να μεταπηδήσουν από τον επικουρικό στον κύριο αξιολογικό πίνακα.

Οι εκπαιδευτικοί, που καλούν σε παράσταση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα 26 Αυγούστου, στις 11.00, στο υπουργείο Παιδείας, ζητούν να ανοίξει άμεσα η πλατφόρμα των αιτήσεων για όλους τους αναπληρωτές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ούτως ώστε να μη χαθούν πολύτιμοι μήνες προϋπηρεσίας, ούτε και να μείνουν εντελώς εκτός πινάκων βγαίνοντας στην ανεργία.

Για περιβάλλον αναξιοκρατίας και μη ισότιμης συμμετοχής κάνει λόγο το ΜέΡΑ25 σε σχετική ανακοίνωση, με το κόμμα μάλιστα να υποστηρίζει ότι η παράταση ισχύος των παλιών πινάκων αμφισβητείται και νομικά καθώς, σύμφωνα με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (1882/2017), η ισχύς τους έληξε κατ’ ανώτατο όριο το προηγούμενο σχολικό έτος 2018-2019.

Το χρονοδιάγραμμα

Παρά τις εκφρασμένες ενστάσεις, το χρονοδιάγραμμα του υπουργείου έχει ως εξής:

■ Εκδοση Διαπιστωτικής Πράξης παράτασης ισχύος των εγκεκριμένων πινάκων 2018-2019 (24.8).

■ Εκδοση πρόσκλησης υποβολής προτιμήσεων (μέχρι 28.8).

■ Υποβολή περιοχών προτίμησης στο ΟΠΣΥΔ και για τα μέλη ΕΕΠ (Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό) – ΕΒΠ (Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό) στις κατά τόπους Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης (28.8 – 2.9).

■ Καταληκτική ημερομηνία καταγραφής λειτουργικών κενών από τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης στο ΟΠΣΥΔ (3.9).

■ Α’ φάση διενέργειας προσλήψεων αναπληρωτών (5.9-6.9).

Πλέον, ανακύπτει έντονα και το ζήτημα των 4.500 μόνιμων διορισμών στην Ειδική Αγωγή, η διαδικασία για τους οποίους καθυστερεί χαρακτηριστικά, με αποτέλεσμα να εκφράζονται αμφιβολίες για την έγκαιρη – τον Νοέμβριο, βάσει προαναγγελιών της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας - τοποθέτηση των εκπαιδευτικών στις σχολικές μονάδες. Δύο τα βασικά ερωτήματα:

Α. Προχωρά η κατανομή σε κλάδους και ειδικότητες κατ’ αναλογία των αναγκών όπως αυτές διατυπώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια;

Β. Θα συστηθούν οργανικές θέσεις στα τμήματα Ενταξης ώστε να υπάρχει ικανός αριθμός εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή;

«Πώς σκοπεύει να λύσει το θέμα η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ, αφού ως γνωστόν οι κενές οργανικές θέσεις ειδικής αγωγής στη δευτεροβάθμια, μετά τις μεταθέσεις, είναι μόλις 1.045! Μήπως πίσω από αυτή την αδράνεια υποκρύπτεται η πρόθεση να δοθεί μόνο αυτός ο αριθμός θέσεων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση;

»Αυτό θα είναι πέρα από κάθε λογική ισότιμης κατανομής των 4.500 με βάση τις ανάγκες, αφού με βάση τα ποσοστά προσλήψεων αναπληρωτών την τελευταία διετία, στη Δευτεροβάθμια ΕΑΕ αντιστοιχούν τουλάχιστον 1.500 θέσεις! Με τα τωρινά δεδομένα, η εκτίμησή μου είναι ότι οι διορισμοί αυτοί δεν είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν ούτε τον Νοέμβριο που έχει ήδη αναφερθεί», υποστηρίζει ο Νεκτάριος Κορδής.

Οσο για τους 10.500 διορισμούς στη Γενική Εκπαίδευση, το υπουργείο εξακολουθεί να μη δίνει σαφείς απαντήσεις για το τι σκοπεύει να κάνει...





ΠΗΓΉ  / ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΕΦ.ΣΥΝ. / Διαλεκτή Αγγελή /

Η αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen ανακοίνωσε ότι ανακαλεί περίπου 679.000 οχήματα στις ΗΠΑ, εξαιτίας προβλήματος στο χειρόφρενο το οποίο μπορεί να κάνει τα αυτοκίνητα να κυλήσουν απότομα.

Η ανάκληση οχημάτων αφορά οχήματα τύπο Jetta των ετών 2011-2018, GTI των ετών 2015-2019, Golf των ετών 2015, 2016, 2018 και 2019 Golfs, Beetle των ετών 2012 έως 2019 και Golf SportWagens των ετών 2017-2019.

Όλα διαθέτουν αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων, χειροκίνητα φρένα και είσοδο χωρίς κλειδί.

Η αυτοκινητοβιομηχανία δήλωσε ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα με το χειρόφρενο, το οποίο μπορεί να λυθεί και το όχημα να κυλήσει απότομα.

Η εταιρεία και οι αντιπροσωπείες της θα αναλάβουν να αλλάξουν το σύστημα σταδιακά από τις αρχές Οκτωβρίου. σύμφωνα με τη Volkswagen μέχρι σήμερα δεν έχουν αναφερθεί ατυχήματα που να οφείλονται σε αυτό το πρόβλημα.

Χιλιάδες αντικυβερνητικοί διαδηλωτές στο Χονγκ Κονγκ σχημάτισαν μια ανθρώπινη αλυσίδα για τουλάχιστον μία ώρα την Παρασκευή 23 Αυγούστου .

Οι διαδηλωτές στάθηκαν ο ένας πίσω από τον άλλο κατά μήκος τριών οδικών αρτηριών στο νησί Χονγκ Κονγκ όπως επίσης στο Νιου Τεριτόρις και τη χερσόνησο Καουλούν. Πολλοί κρατούσαν ο ένας το χέρι του άλλου, ενώ άλλοι κουνούσαν τα τηλέφωνά τους και τραγουδούσαν. Οι διοργανωτές ήλπιζαν πως η αλυσίδα θα επεκτεινόταν κατά μήκος ολόκληρης της περιοχής, σε περίπου 45 χλμ.

Κάποιοι από τους συμμετέχοντες φώναζαν συνθήματα όπως «Δώστε μάχη για την Ελευθερία! Στηρίξτε το Χονγκ Κονγκ!».

Η κινητοποίηση συνέπεσε με την 30η επέτειο από τη «Βαλτική Αλυσίδα», μια ανθρώπινη αλυσίδα 600 χλμ που σχηματίστηκε κατά μήκος της Εσθονίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας, οι οποίες επιδίωκαν την ανεξαρτησία τους από τη Σοβιετική Ένωση.

«Πρόκειται για ένα σύμβολο των ανθρώπων που αναζητούν την ελευθερία τους» δήλωσε η Κέι, που συμμετείχε στη διαδήλωση.

«Είναι απλά μια ειρηνική διαδήλωση, όλοι διαδηλώνουν ειρηνικά».

Η Κέι είπε επίσης πως δεν πιστεύει ότι η κυβέρνηση θα ακούσει τα αιτήματα των διαδηλωτών, καθώς συνεχίζει να «κλείνει τα μάτια της» και να «καλύπτει τα αυτιά της», κι ενώ οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις διαρκούν ήδη σχεδόν τρεις μήνες.

«Βρίσκομαι εδώ απόψε, διότι έχω ανάγκη να κάνω τη φωνή μου να ακουστεί. Ζητήσαμε να αποσυρθεί το νομοσχέδιο (για την έκδοση υπόπτων στην Κίνα) εδώ και 2 μήνες και ακόμη δεν το έχουν αποσύρει» είπε ο διαδηλωτής Έρικ Λι.

Μεταξύ των αιτημάτων των διαδηλωτών είναι η απόσυρση του επίμαχου νομοσχεδίου κι όχι η αναστολή του και η παραίτηση της επικεφαλής της περιοχής Κάρι Λαμ.




ΑΠΕ

Στις 14 Ιουλίου 1921, οι δύο διακεκριμένοι αναρχικοί Ιταλοί μετανάστες στις ΗΠΑ, Nicola Sacco και Bartolomeo Vanzetti, καταδικάζονται σε θάνατο. Έξι χρόνια αργότερα, στις 23 Αυγούστου 1927, ακολουθεί η εκτέλεσή τους. Προηγήθηκε η δολοφονία ενός ταμία και ενός φύλακα εργοστάσιου στη Μασαχουσέτη, για λεία 15,776 δολαρίων, η οποία αποτέλεσε το σημείο έναρξης μιας θρυλικής ιστορίας.

Οι αστυνομικές αρχές, βασισμένες μάλλον σε ενδείξεις παρά σε αποδείξεις, προχώρησαν στη σύλληψη δυο υπόπτων. Ο Nicola Sacco ήταν τσαγκάρης, γεννημένος στην επαρχία Foggia της Ιταλίας, ο οποίος σε ηλικία 17 ετών μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Ο Bartolomeo Vanzetti, ιχθυοπώλης γεννημένος στη Β. Ιταλία, μετανάστευσε στις ΗΠΑ στην ηλικία των 20. Και οι δυο άντρες έφτασαν στις ΗΠΑ την ίδια χρονιά αλλά πέρασαν 9 χρόνια μέχρι να συναντηθούν.

Αμφότεροι οι άντρες ήταν οπαδοί του Luigi Galleani, ενός Ιταλού αναρχικού που υποστήριζε την επαναστατική βία. Την εποχή εκείνη οι Ιταλοί αναρχικοί βρισκόταν στην κορυφή της λίστας των «επικίνδυνων εχθρών της κυβέρνησης» και είχαν πολλάκις κατηγορηθεί για βομβιστικές επιθέσεις και απόπειρες δολοφονίας. Ο ίδιος ο Galleani απελάθηκε από τις ΗΠΑ στις 24 Ιουνίου του 1919.

Μια αλυσίδα γεγονότων, για τα οποία εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά ερωτηματικά, οδηγεί την αστυνομία στο να στήσει καρτέρι σε ένα γκαράζ όπου τρεις άντρες θα παραλάμβαναν ένα όχημα, για το οποίο οι αρχές πίστευαν ότι βρισκόταν στον τόπο της δολοφονίας του φύλακα στο έγκλημα στο εργοστάσιο των Slatter and Morrill. Οι δυο από τους τρεις άντρες συλλαμβάνονται ως ύποπτοι: πρόκειται για τους Bartolomeo Vanzetti και Nicola Sacco.

Οι Sacco και Vanzetti κρίνονται ένοχοι, με περιστασιακές ενδείξεις για φόνο και καταδικάζονται σε θάνατο, μετά από μια δίκη επτά εβδομάδων όπου ήταν απροκάλυπτη η εχθρότητα και η μεροληψία των αρχών κατά των αναρχικών μεταναστών, και όπου για κάθε μάρτυρα υπεράσπισης η κατήγορος αρχή παρουσίαζε κάποιον δικό της που κατέρριπτε τα όσα υποστήριζε ο πρώτος. «Αυτός ο άνδρας, (ο Vanzetti) αν και μπορεί να μην διέπραξε το έγκλημα που του αποδίδεται, είναι παρόλα αυτά ένοχος, επειδή είναι εχθρός των θεσμών μας» φέρεται να δήλωσε ο πρόεδρος του δικαστηρίου προς τους ενόρκους κατά τη διάρκεια της δίκης. Όταν οι ένορκοι προφέρουν την ετυμηγορία «Ένοχοι» ο Nicola Sacco κραυγάζει μέσα στην αίθουσα: «Είμαι αθώος!».

Με την έκδοση της απόφασης αρχίζουν διαμαρτυρίες σε εργατικές περιοχές των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής. Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις σημειώνονται στη Γαλλία και την Ιταλία όπου χιλιάδες άνθρωποι γεμίζουν τους δρόμους. Οι διαδηλώσεις ωστόσο παύουν μόλις γίνει αντιληπτό ότι η εκτέλεση των δύο κατηγορουμένων δεν θα γινόταν άμεσα.

Όλο και περισσότερες διαμαρτυρίες αρχίζουν να γίνονται και στις δυο μεριές του Ατλαντικού. Άρθρο της εφημερίδας Frankfurter αναφέρει: «Εκτός της αίθουσας του δικαστηρίου η Κόκκινη υστερία κάνει θραύση: εντός, της επετράπη να κυριαρχήσει». Σωρεία τηλεγραφημάτων και επιστολών φθάνουν στο γραφείο του κυβερνήτη της Μασαχουσέτης από διανοούμενους ακόμα και δεξιών πεποιθήσεων. Ο κυβερνήτης Alvan T. Fuller διορίζει τριμελή επιτροπή για να εξετάσει την υπόθεση αλλά το πόρισμά της, στις 9 Απριλίου 1927, καταδικάζει και πάλι τους δυο άντρες. O ίδιος ο Fuller αρνείται να δείξει επιείκεια και η εκτέλεση των δυο αντρών στην ηλεκτρική καρέκλα μοιάζει αναπόφευκτη.

Οι συνήγοροι κάνουν έκκληση στον κόσμο: «Ελάτε με τρένα και πλοία! Ελάτε με τα πόδια ή με οχήματα! Ελάτε στη Βοστόνη!» ενώ δεκάδες εκκλήσεις στοιβάζονται στο γραφείο του κυβερνήτη. Μια από αυτές φέρει τις υπογραφές 474.842 πολιτών και μια δεύτερη άλλες 153.000. Η υπεράσπιση κάνει ακόμα μια προσπάθεια αναψηλάφησης της δικής με το αιτιολογικό της μεροληψίας του δικαστή, αίτημα που απορρίπτεται. Οι συνήγοροι στρέφονται στο Ανώτατο δικαστήριο μα και πάλι το αίτημά τους δεν γίνεται δεκτό. Μέχρι την παραμονή της εκτέλεσης γίνονται συνεχείς προσπάθειες – αλλά όλα τα αιτήματα απορρίπτονται. Ο νομικός αγώνας έχει λήξει και οι δυο άντρες οδεύουν αμετάκλητα προς την ηλεκτρική καρέκλα.

Μετά από έξι χρόνια σε ξεχωριστές φυλακές οι Sacco και Vanzetti ξανασυναντώνται στη φυλακή της Charlestown, όπου είχε αποφασιστεί να εκτελεστούν. Η πόλη μετατρέπεται σε φρούριο, ενώ οπλοπολυβόλα τοποθετούνται στα τείχη της φυλακής. Στους δρόμους περιπολούν εκατοντάδες άντρες των δυνάμεων ασφαλείας ενώ η Western Union εγκαθιστά 18 νέα τηλεγραφικά καλώδια για να αντεπεξέλθει στην παγκόσμια ζήτηση ειδήσεων για το θέμα. Εβδομήντα χιλιάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία της Charlestown και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί ανακοίνωσαν ότι θα λειτουργήσουν πέραν του ωραρίου τους για να αναμεταδώσουν τις εξελίξεις.

Οι δυο άντρες εκτελέστηκαν τα μεσάνυχτα στην ηλεκτρική καρέκλα. Πρώτος ο Sacco, ο οποίος πριν το ρεύμα διαπεράσει το κορμί του φώναξε «Ζήτω η αναρχία!» και πρόσθεσε πιο ήρεμος «αντίο γυναίκα μου, παιδιά μου και φίλοι μου». Ο Vanzetti δήλωσε πριν τον δέσουν στην ηλεκτρική καρέκλα «Επιθυμώ να δηλώσω ότι είμαι αθώος. Ποτέ δεν διέπραξα έγκλημα, κάποιες αμαρτίες ναι, αλλά ποτέ έγκλημα. Σας ευχαριστώ για όσα κάνατε για μένα. Είμαι αθώος για όλα τα εγκλήματα, όχι μόνο γι’ αυτό αλλά για όλα. Είμαι ένας αθώος άνθρωπος». Όταν τον έδεναν στην καρέκλα πρόσθεσε «Τώρα επιθυμώ να συγχωρέσω ορισμένους ανθρώπους γι’ αυτό που μου κάνουν». Ο φρουρός έδωσε τα σήμα και το χιλιάδες βολτ διαπέρασαν τον βουρκωμένο Vanzetti τα μεσάνυχτα της 23 Αυγούστου 1927.

Η είδηση της εκτέλεσης έβγαλε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους των έξι ηπείρων. Στη Γενεύη πάνω από 5.000 διαδηλωτές καταστρέφουν οτιδήποτε αμερικανικό βρίσκεται στο δρόμο τους, αυτοκίνητα, καταστήματα, κινηματογράφους που πρόβαλλαν αμερικανικές ταινίες. Στο Παρίσι η αμερικανική πρεσβεία περικυκλώνεται από τανκς προκειμένου να προστατευθεί. Στη Γερμανία ξεσπάνε βίαια επεισόδια με αποτέλεσμα έξι άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους.

«Δεν θα ευχόμουν ποτέ σ’ ένα σκυλί, δεν θα ευχόμουν ποτέ σε ένα φίδι, δεν θα ευχόμουν ποτέ στο πιο χαμερπές και δυστυχισμένο πλάσμα της γης, να περάσει όσα υπέφερα εγώ, για πράγματα για τα οποία δεν είμαι ένοχος. Αλλά έχω πειστεί πως είμαι ένοχος για όλα όσα υποφέρω. Υποφέρω γιατί είμαι ριζοσπάστης και, αλήθεια, είμαι ριζοσπάστης. Υποφέρω γιατί είμαι Ιταλός και, αλήθεια, είμαι Ιταλός. Υποφέρω περισσότερο απ’ όλα για την οικογένειά μου και την αγαπημένη μου, παρά για τον εαυτό μου. Αλλά είμαι τόσο σίγουρος πως έχω το δίκιο με το μέρος μου, ώστε αν μπορούσατε να με εκτελέσετε δυο φορές, και αν μπορούσα να ξαναγεννηθώ ακόμα δύο, θα ζούσα την ίδια ζωή και θα έκανα ότι έχω ήδη κάνει.

Bartolomeo Vanzetti»

University of Missouri-Kansas School of Law , wikipedia, saccoandvanzetti.org 

ΠΗΓΉ ://tvxs/

Aντίστροφη μέτρηση για την ανακοίνωση των βάσεων, την Τρίτη ή την Τετάρτη προκειμένου να μπει τέλος στην αγωνία των χιλιάδων υποψηφίων και των οικογενειών τους.

(video)

Τις τελευταίες πληροφορίες έχει η Ελίνα Κολύβα.

ΠΗΓΗ ΕΡΤ

Εντολή μαζικών διακοπών ρεύματος σε 582.000 οφειλέτες έχει δώσει η ΔΕΗ στο ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις πρόκειται για οφειλές άνω των 6 μηνών που αντιστοιχούν σε 545 εκατομμύρια ευρώ.

Αντίστοιχα οι περιπτώσεις των τελικών λογαριασμών ανέρχονται σε 895.000, συνολικών ληξιπρόθεσμων 1 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μόνο το τελευταίο δίμηνο έχουν προωθηθεί προς τον ΔΕΔΔΗΕ περίπου 30.000 αιτήματα αποκοπών αυτής της κατηγορίας.

Η διοίκηση της ΔΕΗ εμφανίζεται έτοιμη να εντατικοποιήσει τη διαδικασία.





TVXS

Στις 23 Αυγούστου του 1942, η 14η ίλη τεθωρακισμένων των ναζί, διασπά την αμυντική γραμμή του Κόκκινου Στρατού στο Στάλινγκραντ, αποκόβει την σοβιετική, 62η Στρατιά, από τις άλλες δυνάμεις του αμυντικού μετώπου και εφορμά προς τον Βόλγα. Ταυτόχρονα, η φασιστική αεροπορία, εξαπολύει μαζικό βομβαρδισμό της πόλης, πραγματοποιώντας πάνω από 2.000 πτήσεις, με αποτέλεσμα, ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα να μετατρέπονται σε μπάζα, ή να ισοπεδώνονται εντελώς.

Τις επόμενες ώρες, πάνω από το 80% των κτιριακών υποδομών της πόλης απλώς δεν θα υπήρχαν πλέον.

‘Ηταν η τελική φάση της επίθεσης στην εμβληματική πόλη στις όχθες του Βόλγα, η οποία είχε ξεκινήσει στις 17 Ιουλίου και θα τέλειωνε στις 18 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου, οπότε οι Σοβιετικοί εξαπολύουν την αντεπίθεσή τους, οι γερμανικές στρατιές περνούν σε κατάσταση άμυνας και τελικά ηττώνται και καταστρέφονται ή παραδίδονται στις 2 Φεβρουαρίου του 1943.

Η επιλογή των Σοβιετικών να φέρουν την μάχη για την υπεράσπιση της πόλης κυριολεκτικά στο εσωτερικό της και με μόνο μία αρτηρία ανεφοδιασμού των υπερασπιστών της από ένα μικρό σημείο του Βόλγα που ακόμη κρατούσε ο Κόκκινος Στρατός, είχε σαν αποτέλεσμα να γραφτούν σε όλο αυτό το διάστημα σελίδες άφταστου ηρωισμού, αναδεικνύοντας την Μάχη του Στάλινγκραντ ως μία από τις σημαντικότερες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αφού άνοιξε τον δρόμο για την συνολική αντεπίθεση του Κόκκινου Στρατού σε όλα τα μέτωπα.

Το γεωστρατηγικό πλαίσιο

Η γρήγορα προώθηση των ναζιστικών στρατιών στην σοβιετική ενδοχώρα μετά την φασιστική επίθεση της 22ης Ιουνίου του 1941 στην ΕΣΣΔ και την έναρξη της γνωστής «Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα» σταμάτησε βίαια έξω από την Μόσχα. Η σοβιετική αντεπίθεση, κυριολεκτικά προ των πυλών της πρωτεύουσας, τον Δεκέμβριο του 1941, απομακρύνει τις φασιστικές στρατιές σε μια ζώνη 150 - 300 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη και σταθεροποιεί το μέτωπο δεδομένης και της έλευσης του ιδιαίτερα σκληρού ρωσικού Χειμώνα.

‘Ετσι, το φασιστικό επιτελείο επεξεργάζεται την εφαρμογή του σχεδίου για την επέλαση στον σοβιετικό νότο, αφού έλιωναν τα χιόνια, με στόχο, αφενός την διάσπαση του μετώπου των αμυνομένων, αφετέρου την πρόσβαση στο πετρέλαιο του Καυκάσου. Αυτό θα σήμαινε, ταυτόχρονα, τον έλεγχο του Βόλγα, της βασικής, δηλαδή, συνδετικής αρτηρίας του ευρωπαϊκού τμήματος της ΕΣΣΔ με τις ασιατικές σοβιετικές δημοκρατίες, καθώς και την απώλεια των ενεργειακών πηγών της σοβιετικής βιομηχανίας. Ουσιαστικά, η ΕΣΣΔ θα κοβόταν στην μέση, με το «φιλέτο» να βρίσκεται υπό ναζιστική κατοχή.

Εξίσου σημαντική για τους ναζί θα ήταν η κατάληψη της πόλης και σε προπαγανδιστικό επίπεδο, αφού έφερε το όνομα του Στάλιν.

Οι δύο ομάδες Στρατιών, με την γενική ονομασία «Νότος», που προετοίμασε ο Χίτλερ για την επίθεση αυτή, χωρίστηκαν σε «Α» και «Β». Η ομάδα Στρατιών «Α» είχε στόχο την κατάληψη της μεγάλης βιομηχανικής πόλης του Ροστόβ επί του ποταμού Ντον και η «Β» την προέλαση στο Στάλινγκραντ.

Κορμός της «Β» ήταν η 6η Στρατιά, με διοικητή τον επιτελικό συνταγματάρχη, Φρίντριχ Πάουλους, ο οποίος, την στιγμή που αργότερα θα έπεφτε αιχμάλωτος στα χέρια των Σοβιετικών, θα αναβαθμιζόταν σε στρατάρχη από τον Χίτλερ, σε μια συμβολική κίνηση ώστε να αναγκαστεί να αυτοκτονήσει.

Κάτι το οποίο όμως δεν έκανε. 

Την 6η Στρατιά συνόδευε η 4η Στρατιά τεθωρακισμένων. Με την έναρξη της επιχείρησης στις 17 Ιουλίου, η 6η Στρατιά διέθετε 270.000 στρατιώτες και αξιωματικούς, 3.000 πυροβόλα διαφόρων τύπων και 500 άρματα μάχης. Από αέρος υποστηριζόταν από 1.200 αεροπλάνα.

Ο Κόκκινος Στρατός παρέταξε 160.000 μαχητές, 2.200 πυροβόλα και 400 άρματα μάχης. Από αέρος υποστηριζόταν από 454 καταδιωκτικά και περίπου 200 βομβαρδιστικά μεγάλης εμβέλειας. Ιδιαίτερο βάρος ανέλαβαν η 62η και 64η Στρατιές που χρεώθηκαν την άμυνα στην καμπή του ποταμού Ντον, διότι από εκείνο το σημείο ήταν ο συντομότερος δρόμος προς το Στάλινγκραντ.

Από τις 23 Αυγούστου 1942

Με ανανεωμένο ηθικό από την διάσπαση της σοβιετικής 62ης Στρατιάς και από τον ανελέητο βομβαρδισμό της πόλης, οι Γερμανοί εξαπολύουν αυτό που νόμιζαν ότι θα ήταν η τελική επίθεση για την ολοκληρωτική άλωσή της.

Οι μάχες μεταφέρονται σε κάθε δρόμο και σοκάκι της πόλης και γίνονται κατά βάση σώμα με σώμα και με όποιο μέσο υπάρχει διαθέσιμο, όταν τελειώνουν οι σφαίρες και σπάνε οι ξιφολόγχες και τα μαχαίρια.

Η ιστορία τεκμηρίωσε μαρτυρίες, σύμφωνα με τις οποίες, πολυόροφα κτίρια κατέχονταν ανά όροφο από Γερμανούς και Σοβιετικούς, ταυτόχρονα.

Αναρίθμητες είναι και οι ηρωικές στιγμές, όπου τα μισογκρεμισμένα κτίρια μετατρέπονται σε πραγματικά φρούρια από τους υπερασπιστές της πόλης, αποτρέποντας απανωτές και υπεράριθμες εχθρικές επιθέσεις.

Για κάθε μέτρο, κυριολεκτικά, που προωθούνται οι ναζί, μετρούν, αναλογικά με την πρόοδο της επιχείρησης, βαρύτατες απώλειες.

Οι συνθήκες μάχης που είχαν διαμορφωθεί επέτρεψαν την εκτεταμένη χρήση και δράση των ελεύθερων σκοπευτών και από τις δύο πλευρές. Διασημότερος όλων από την Μάχη του Στάλινγκραντ είναι ο Σοβιετικός, Βασίλι Ζάιτσεφ.

Διαπιστώνοντας ότι, παρά τους προπαγανδιστικούς πανηγυρισμούς στο Βερολίνο περί του αντιθέτου και παρά το γεγονός ότι στην ουσία οι μάχες γίνονταν πάνω σε ερείπια, η πόλη δεν έπεφτε, ο Πάουλους ανασυγκροτεί τις δυνάμεις του και εξαπολύει ευρείας κλίμακας επίθεση στις 12 Σεπτεμβρίου.

‘Ηδη, οι δυνάμεις και των δύο πλευρών σε εκείνη την φάση της Μάχης έχουν ενισχυθεί εντυπωσιακά. Το σοβιετικό επιτελείο ήδη σχεδιάζει την αντεπίθεση και για τον σκοπό αυτό συγκεντρώνει στο Στάλινγκραντ δυνάμεις από όλη την γραμμή του απέραντου μετώπου.

Το αποτέλεσμα ήταν, οι δυνάμεις του Κόκκινου Στρατού στις παραμονές της αντεπίθεσης, να έχουν φτάσει τους 1,1 εκατομμύρια στρατιώτες και αξιωματικούς, 15.000 πυροβόλα, 1.500 άρματα μάχης και πάνω από 1.300 αεροπλάνα.

Αντίστοιχα, το Βερολίνο ενίσχυσε τον Πάουλους, με την 6η Στρατιά να φτάνει τους 1,1 εκ. άνδρες, 10.200 πυροβόλα, 675 άρματα μάχης και 1.216 αεροπλάνα.

Να σημειωθεί, ότι εκτός των Γερμανών, οι φασιστικές δυνάμεις είχαν μονάδες και από άλλες χώρες του Άξονα. Έτσι, στο πλευρό των ναζί πολέμησαν στο Στάλινγκραντ δυνάμεις από την Ρουμανία, την Ιταλία, την Ουγγαρία, την Κροατία, καθώς και Φινλανδοί που στρατεύτηκαν εθελοντικά.

Στις 15 Οκτωβρίου ο εχθρός καταφέρνει να φτάσει στην συνοικία του εργοστασίου τρακτέρ και στις 11 Νοεμβρίου τα γερμανικά στρατεύματα κάνουν την ύστατη προσπάθεια κατάληψης της πόλης, καταφέρνοντας να φτάσουν μέχρι τις όχθες του Βόλγα λίγο νοτιότερα του εργοστασίου «Μπαρικάντ», αλλά αυτό ήταν και το περισσότερο που κατάφεραν τελικά.

Το θρυλικό σύνθημα που διαπερνά τις γραμμές των αμυνόμενων σε εκείνες τις κρίσιμες στιγμές κατέστη ιστορικό: «Δεν υπάρχει γη για μας πίσω από τον Βόλγα».

Με συνεχής αντεπιθέσεις ο Κόκκινος Στρατός καθηλώνει στις θέσεις του τον εχθρό και στις 18 Νοεμβρίου οι Γερμανοί περνούν σε κατάσταση άμυνας σε όλο το μέτωπο του Στάλινγκραντ.

Τα όνειρα του Χίτλερ για τα πετρέλαια του Καυκάσου άρχισαν να μετασχηματίζονται σε εφιάλτη.

Με απανωτά χτυπήματα στις πλευρές του κύριου όγκου του εχθρικού στρατού, οι στρατιές του Νοτιο-δυτικού Μετώπου και του Μετώπου του Στάλινγκραντ του Κόκκινου Στρατού ολοκληρώνουν την περικύκλωση και κλείνουν το θανατηφόρο «δαχτυλίδι» γύρω από την 6η φασιστική Στρατιά στις 23 Νοεμβρίου του 1942.

Στον ασφυκτικό κλοιό πέφτουν 22 Μεραρχίες και πάνω από 160 άλλοι σχηματισμοί της 6ης Στρατιάς και μέρος της 4ης Στρατιάς Τεθωρακισμένων.

Συνολικά περικυκλώνονται 300.000 άνδρες, των οποίων η σωματική και ψυχολογική κατάσταση βαίνει ταχύτατα επιδεινούμενη.

Στις 12 Δεκεμβρίου, η γερμανική στρατιωτική διοίκηση επιχειρεί να απεγκλωβίσει τα περικυκλωμένα στρατεύματά της, χρησιμοποιώντας πυροβολικό από την περιοχή του χωριού, τότε, Κοτέλνικοβο, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Η επίθεση του Κόκκινου Στρατού στον κεντρικό Ντον στις 16 Δεκεμβρίου αναγκάζει την γερμανική διοίκηση να εγκαταλείψει οριστικά κάθε σκέψη για απεγκλωβισμό της 6ης Στρατιάς. Μέχρι τα τέλη εκείνου του Δεκεμβρίου, τα απομεινάρια της απωθούνται κατά 200 χιλιόμετρα από το Στάλινγκραντ.

Για την ολοκληρωτική καταστροφή της 6ης Στρατιάς υιοθετείται η επιχείρηση «Δαχτυλίδι» υπό την διοίκηση του επιφανούς Σοβιετικού αντιστράτηγου, Κονσταντίν Ρακασόβσκι.

Η επιχείρηση ξεκίνησε στις 10 Ιανουαρίου του 1943 και στις 26 Ιανουαρίου, η 21η Στρατιά ενώνεται με την 62η στην περιοχή Μαμάγιεφ. Ο εχθρός χωρίζεται στα δύο.

Στις 31 Ιανουαρίου, το νότιο τμήμα της 6ης Στρατιάς σταματά κάθε αντίσταση και ακολουθεί το βόρειο τμήμα στις 2 Φεβρουαρίου.

Στις 30 Ιανουρίου, μια μέρα πριν την παράδοση της 6ης Στρατιάς, ο Χίτλερ ενημερώνει τον Πάουλους με τηλεγράφημα ότι τον προβίβασε σε στρατάρχη. Συμπληρώνοντας με νόημα: «Μέχρι τώρα, κανένας Γερμανός στρατάρχης δεν αιχμαλωτίστηκε».

Στην τελική φάση της επιχείρησης, από τις 10 Ιανουαρίου μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου, η 6η Στρατιά μέτρησε 140.000 νεκρούς, ενώ, ακόμη 91.000 αιχμαλωτίζονται.

Οι συνολικές απώλειες του εχθρού από την έναρξη της Μάχης του Στάλινγκραντ ανήλθαν σε 1,5 εκ. στρατιώτες και αξιωματικούς, γεγονός που οδήγησε στην κήρυξη επίσημου εθνικού πένθους στην Γερμανία, για πρώτη φορά από την έναρξη του πολέμου.

Σε πάνω από ένα εκατομμύριο νεκρούς ανήλθαν και οι απώλειες του Κόκκινου Στρατού.

Η ενδιαφέρουσα «μοίρα» του Πάουλους

Η παράδοση του Πάουλους, αντί της μάχης μέχρι εσχάτων και της αυτοκτονίας, ήταν ένα ισχυρότατο χτύπημα για την ναζιστική προπαγάνδα. Μάλιστα, για να αποκρύψει το ντροπιαστικό γεγονός της παράδοσης 91.000 ανδρών, η γκαιμπελική προπαγανδιστική μηχανή διέδωσε ότι η 6η Στρατιά «εξοντώθηκε ολοσχερώς». Κηρύχθηκε τριήμερο πένθος και κάθε εκδήλωση ματαιώθηκε. Ακόμη και τα εστιατόρια έκλεισαν.

Μέχρι τώρα οι ιστορικοί ερίζουν για το αν αυτό συνιστούσε ένα είδος «προδοσίας», με αποκλειστικά στρατιωτικούς όρους, ή «πραγματισμού».

Το βέβαιο είναι ότι την στιγμή που ο Πάουλους αποφασίζει να παραδοθεί, η 6η Στρατιά ουσιαστικά δεν υπήρχε. Οι άνδρες της πέθαιναν συχνότερα από την εξάντληση, την πείνα και την παγωνιά παρά από τις σοβιετικές σφαίρες. Για ηθικό, ούτε λόγος. Από αυτή την άποψη κάποιοι υποστηρίζουν, ότι ο Πάουλους ουσιαστικά δεν παρέδωσε τους εναπομείναντες άνδρες του, αλλά τους έσωσε.

Τον πρώτο καιρό, οι αιχμάλωτοι Γερμανοί αξιωματικοί θεωρούν πάντα τον Πάουλους ως διοικητή τους. Ο ίδιος δήλωνε: «Είμαι και παραμένω ναζί. Κανείς δεν μπορεί να αναμένει ότι θα αλλάξω τις απόψεις μου, ακόμη κι αν απειληθώ με ισόβια φυλάκιση».

Τον Ιούλιο του 1943, σε ένα από τα στρατόπεδα Γερμανών αιχμαλώτων δημιουργούνται οι πρώτες ενώσεις αντιφασιστών, που γρήγορα θα μετεξελιχθεί στην «Ενωση Γερμανών Αξιωματικών» με αντιναζιστικά χαρακτηριστικά.

Ο Πάουλους και οι αξιωματικοί του υπογράφουν κοινή δήλωση με την οποία «αποκηρύσσουν» την κίνηση αυτή και τους πρώην συμπολεμιστές τους.

Μέσα σε ένα μήνα όμως, ξαφνικά, ο Πάουλους αφαιρεί την υπογραφή του από την κοινή δήλωση. Αμέσως μετά τον απομακρύνουν από τους άλλους αξιωματικούς και τον φυλακίζουν σε άλλη περιοχή, σε ένα πρώην σανατόριο, σε σαφώς καλύτερες συνθήκες.

Τον πιέζουν να συνεργαστεί με τις σοβιετικές αρχές. Ο Πάουλους θα αρχίζει να ταλαντεύεται από διάφορα γεγονότα, όπως το άνοιγμα του δεύτερου μετώπου, την ολοκληρωτική επιστράτευση στην Γερμανία, όπου δόθηκαν όπλα ακόμη και σε ανήμπορους γερόντους και παιδιά, η καταλυτική ήττα των Γερμανών στην Μάχη του Κουρσκ, αλλά και η ένταξη στην αντιφασιστική ένωση 16 στρατηγών, ανάμεσά τους πολλών φίλων του. Ιδιαίτερα τον επηρέασε η απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ και η εκτέλεση των αξιωματικών που συμμετείχαν σε αυτήν, ανάμεσά τους και του φίλο του, αντιστράτηγου, φον Βίτσλεμπεν.

΄Ετσι, μετά από 1,5 χρόνο από την παράδοσή του, ο Πάουλους υπέγραψε δήλωση προς τους Γερμανούς αιχμαλώτους, στην οποία ανέφερε πως η Γερμανία πρέπει να απομακρύνει τον Χίτλερ, να αναλάβει νέα πολιτική διοίκηση με πρώτο στόχο την λήξη του πολέμου και την ειρηνική συνύπαρξη του Γερμανικού λαού με τους άλλους λαούς.

Από εκείνη την στιγμή ο Πάουλους διέρρηξε κάθε σχέση με το ναζιστικό παρελθόν του. Προς μεγάλη δυσάρεστη έκπληξη των πρώην συναδέλφων του ναζιστών υψηλόβαθμων αξιωματικών και στελεχών, θα καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας στην Δίκη της Νυρεμβέργης.

Ο Πάουλους έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ως πολίτης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, όπου και πέθανε την 1η Φεβρουαρίου του 1957, στην 14η επέτειο της καταστροφής της Στρατιάς του στο Στάλινγκραντ.

ΠΗΓΉ TVXS

Ο εμπνευστής της στρατηγικής των «δυόμισι πολέμων» της δεκαετίας του ‘90 -  ενάντια σε Ελλάδα (ένας πόλεμος), Συρία (δεύτερος πόλεμος) και Κούρδους (μισός πόλεμος) -  πρέσβης επί τιμή σήμερα, Σουκρού Ελεκντάγ, προειδοποιεί εκ νέου με πόλεμο.

Σύμφωνα με το Έθνος, με δηλώσεις του στην αντιπολιτευόμενη κεμαλική-εθνικιστική εφημερίδα Sözcü, ο Ελεκντάγ προειδοποιεί ότι το κλίμα, όπως διαμορφώνεται σήμερα στη Μεσόγειο, μπορεί να οδηγήσει σε πόλεμο.

Παράλληλα, καλεί την τουρκική ηγεσία να προχωρήσει στην ανακήρυξη της δικής της ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, πράγμα που ο ίδιος θεωρεί ότι θα έπρεπε να είχε γίνει ήδη από τις αρχές του 21ου αιώνα.

Το άρθρο συνοδεύεται και από έναν χάρτη που εμφανίζει την φερόμενη ως τουρκική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (με κόκκινο χρώμα) να εκτείνεται πολύ δυτικότερα του 28ου μεσημβρινού, «σβήνοντας» ολότελα το Καστελόριζο, περνώντας εν συνεχεία «ξυστά» από τις ανατολικές ακτές της Κρήτης και καταλήγοντας νοτίως και δυτικά της Ιεράπετρας.

Για να στοιχειοθετήσει μάλιστα τη θέση του, ο Ελεκντάγ επικαλείται ως σημείο αναφοράς και τις θέσεις του νυν επιτελάρχη του τουρκικού Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, ναυάρχου Τζιχάτ Γιαϊτζί, ενός ανθρώπου που προωθεί με αξιοσημείωτη ζέση ήδη από το 2011 το στρατηγικό «όραμα» της καλούμενης «Γαλάζιας Πατρίδας» (Mavi Vatan), ένα «όραμα» στο οποίο το τελευταίο διάστημα έχει προστεθεί ως προοπτική και η ιδέα της οριοθέτησης ΑΟΖ ανάμεσα στην Τουρκία και τη Λιβύη.   

Συνεχίζοντας,  εμφανίζεται να αποκηρύσσει ως «σιδηρούν παραπέτασμα» τον προτεινόμενο αγωγό φυσικού αερίου EastMed, έναν αγωγό που, εάν φτάσει στο σημείο της υλοποίησης όπως επιθυμούν ΕΕ και ΗΠΑ, θα ακολουθεί υποθαλάσσια όδευση από τα ενεργειακά κοιτάσματα του Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο (ενδεχομένως και της Αιγύπτου) προς την Κύπρο, τις ακτές της Κρήτης και ακολούθως, μέσω Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας, προς τις ακτές της Θεσπρωτίας και την Ιταλία.

«Εάν πραγματοποιηθεί το έργο EastMed, θα υπάρξει μια σημαντική αλλαγή στην ισορροπία και τη γεωπολιτική της περιοχής. Σε αυτή την περίπτωση, η Άγκυρα θα αντιμετωπίζει ένα ισχυρό μπλοκ συμμάχων που αποτελείται από την Ελλάδα, τους Ελληνοκύπριους, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την ΕΕ, το οποίο έχει ως στόχο να αποκλείσει την Τουρκία και την “ΤΔΒΚ” από την Ανατολική Μεσόγειο και να αποτρέψει την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων τους. Επαναλαμβάνω: αυτή η συμμαχία στοχεύει στο να αποκόψει την Τουρκία από την Ανατολική Μεσόγειο υψώνοντας ένα σιδηρούν παραπέτασμα μπροστά από τις ακτές μας», προειδοποιεί ο Ελεκντάγ.


ΠΗΓΉ TVXS